تنها اسکلت کامل نیاکان انسان کشف شد!
به گزارش وبلاگ پلاک 9، فسیل 3/6 میلیون ساله
گاهی اتفاق های ساده روزمره، کشف های بزرگی را در پی دارد که می تواند علم و دانش بشر را دگرگون کند. انفجاری که حدود 20 سال پیش در یکی از معدن های آفریقا رخ داد کشف بزرگی را به همراه داشت: پیدا شدن فسیل چند میلیون ساله از انسان! هرچند که در آن موقع هنوز معلوم نشده بود که این کشف تا این حد ارزشمند است اما بالاخره بعد از 20 سال حفاری آهسته و دقیق، تعیین شد که این فسیل کامل ترین اسکلت اجداد انسان است پس می تواند گنجینه ای از اطلاعات درباره نحوه زندگی انسان های اولیه را در اختیارمان بگذارد. در ادامه خبرنگاران را همراهی کنید تا درباره این فسیل 3.6 میلیون ساله بیشتر بدانید.
این اسکلت متعلق به سردۀ آسترالوپیتکوس(جنوبی کپی آسای) است و قدمتش به 3/6 میلیون سال قبل برمی گردد. اسکلت ویژگی های جالبی دارد اول اینکه کامل ترین اسکلت انسان است که بیش از 1/5 سال قدمت دارد و دوم اینکه قدیمی ترین اسکلت انسان جنوب آفریقا هم هست. به این اسکلت پا کوچک می گویند و دلیل این نامگذاری عجیب هم این است که اسکلت 4 استخوان کوچک پا دارد. کسی که 20 سال قبل پیروز شده بود این اسکلت را کشف کند شخصی به نام ران کلارک از موسسه مطالعات فرگشتی دانشگاه ویتواترسراند ژوهانسبورگ است و معتقده که این کشف از اهمیت زیادی در تاریخ خاستگاه انسان برخورد است و می تواند یاری های زیادی را به پیشرفت علم کند. البته وقتی حرف از سن و سال می گردد اسکلت دیگری به نام اردی که سال ها قبل در اتیوپی کشف شده بود قدیمی ترین اسکلت کشف شده از انسان است و قدمتش به 4/4 میلیون سال قبل بر می گردد. اسکلت پا کوچک بیشتر از این نظر اهمیت دارد که کامل تر است و این یعنی دانشمندان با مطالعه بر روی آن به اطلاعات بیشتری دست پیدا می نمایند.
از آنجایی که دانشمندان با اسکلت کامل تر طرف هستند توقع دارند که این اسکلت اطلاعات و یافته های زیادی را درباره اجداد انسان ها به آن ها بدهد. اما این اطلاعات چه چیزی می تواند باشد که کشف این اسکلت را تا این حد ارزشمند نموده است؟ تا به حال به این فکر نموده اید که انسان های اولیه چگونه حرکت می کردند؟ آیا روش راه رفتن آن ها هم دقیقا مثل ما بود؟ جواب این سوال همان چیزی است که با مطالعه بر روی این اسکلت می توانید به آن برسید. البته این تنها چیزی نیست که تحقیق بر روی این اسکلت ما را به جوابش می رساند؛ اطلاعات دیگری مثل چگونگی اتصال استخوان های انسان های اولیه و همینطور نمای ظاهری آن ها از دیگر یافته ها است. یکی از اولین قسمت های اسکلت که دانشمندان به سراغ آن می فرایند مینای دندان است چون مطالعات ایزوتوپی بر روی این مینا ما را با محیطی که این انسان تبارها در آن زندگی می نموده اند و همینطور غذاهایی که تغذیه می کردند آشنا می نماید. چیزی که درباره این اسکلت جالب است جثه نسبتا کوچک و قد 135 سانتی متری اش است. با مطالعه بر روی ساختار لگن، دندان ها و صورت آن به خوبی می گردد فهمید که اسکلت مربوط به یک خانوم است، دختر جوانی که دانشمندان اینطور حدس می زنند که که پرت شدن به داخل غار باعث مرگش شده است.
با کشف این اسکلت برای دانشمندان مسلم شده که فرضیات قبلی چندان هم درست نبوده و اینطور که تعیین است میلیون ها سال قبل انسان تباران زیادی در جای جای قاره آفریقا زندگی می کردند هرچند که پا کوچک اولین اسکلتی است که امکان مقایسه طول دست ها و پاها را برای دانشمندان فراهم نموده است. از آنجا که در این اسکلت طول پاها از دست ها بیشتر است یعنی اسکلت شباهت زیادی به انسان ها دارد؛ او بر روی دو پا حرکت می نموده و اینطور که تعیینه زندگی اش در میان درختان بوده است. شاید دانستن این که این اسکلت چندین میلیون ساله، دقیقا در چه جایی کشف شده برایتان جالب باشد. این اسکلت در یکی از غارهای نزدیکی شهر ژوهانسبورگ در آفریقا پیدا شده و امیدهای جدیدی را برای شناخت بیشتر انسان های اولیه به وجود آورده است.
اما نحوه کشف این اسکلت هم جالب است و اتفاقی! در سال 1994 بود که معدنچیان یک معدن آهکی، سنگی را منفجر کردند در این هنگام شخصی به نام کلارک استخوان های دست و پای یک فسیل را تشخیص داد. اما استخراج این فسیل به این راحتی ها نبود چون فسیل درون یک سنگ بتون مانند به نام برش مخفی شده بود و بیرون آوردنش مدت ها طول می کشید. بالاخره تا سال 2012 بعد از مدت ها کوشش، تکه های بزرگی از این سنگ از غار بریده شد البته در این سال ها همزمان هم یک تیم تحقیقاتی دیگر در آزمایشگاه مشغول به کار بودند و اسکلت را از سنگ های استخراج شده جدا می کردند.
به گفته کلارک او و دستیارش کار پردردسری را انجام دادند آن ها مدت ها مشغول جاسازی اسکلت از سنگ ها بودند و بعد از این فرایند هم استخوان های اسکلت را سرهم بندی کردند. باید این را هم در نظر گرفت که فسیل در یک غار تاریک قرار داشت و همین باعث می شد که عملیات حفر آن دقت زیادی بخواهد. همین که استخوان ها بر روی سنگ ها دیده می شدند باید دقت حفاری بسیار بالا می رفت تا اسکلت آسیبی نبیند و برای جداسازی های بیشتر به آزمایشگاه برده گردد. محققان زیادی امروز بر روی این فسیل مطالعه می نمایند تا اطلاعاتشان درباره این گونه انسانی بیشتر گردد، اینطور که به نظر می آید در آینده با تکمیل تحقیقات و مطالعات اطلاعات ارزشمندتری درباره آن به دست می آید.
منبع: الی گشت